Wszystko, co musisz wiedzieć o zaburzeniach lękowych i jak znaleźć łagodzenie

Najczęstsze pytania i odpowiedzi

Jakie są najczęstsze zaburzenia lękowe?

Najczęstsze zaburzenia lękowe to uogólnione zaburzenie lękowe, zaburzenie paniczne, zaburzenie lęku społecznego i fobie. Każde z nich ma swój własny zestaw objawów, ale wszystkie charakteryzują się nadmiernym strachem lub zmartwieniem. Objawy są zwykle zarówno emocjonalne, jak i fizyczne.

Co powoduje lęk i zaburzenia lękowe?

Dokładna przyczyna nie jest jasna, ale badania pokazują, że prawdopodobnie istnieje interakcja między czynnikami biologicznymi, takimi jak genetyka i struktura mózgu, a czynnikami środowiskowymi, takimi jak przeciwności losu. Traumatyczne lub stresujące wydarzenia, takie jak śmierć bliskiej osoby, znęcanie się lub długotrwała choroba, są często związane z rozwojem zaburzeń lękowych.

Czy istnieje różnica między uczuciem niepokoju a lękiem?

Tak. Zaburzenie lękowe to powtarzające się uczucie zdenerwowania, które powoduje poważny niepokój i/lub zakłóca codzienne życie. Gdy ktoś cierpi na zaburzenia lękowe, jest niespokojny tak często, że może mieć trudności z wykonywaniem codziennych czynności. Uczucia zdenerwowania, niepokoju lub zmartwienia, które nie zakłócają naszego codziennego życia ani nie powodują nadmiernego cierpienia, są normalnymi uczuciami niepokoju i lęku.

Czym jest atak paniki?

Atak paniki, czasami nazywany atakiem lęku, to nagły i często nieoczekiwany początek strachu i dyskomfortu, któremu towarzyszą intensywne objawy, takie jak przyspieszone bicie serca, duszność, pocenie się, drżenie, ból lub dyskomfort w klatce piersiowej oraz poczucie zbliżającej się zagłady. Ataki paniki zwykle osiągają szczyt w ciągu 10 minut od ich wystąpienia, a następnie zaczynają ustępować.

Czy lęk jest powiązany z depresją?

Bardzo często zdarza się, że osoba z zaburzeniami lękowymi cierpi również na depresję, a około połowa wszystkich osób z depresją ma również zaburzenia lękowe. Każdy z tych stanów może wywoływać drugi, a osoby cierpiące na oba mają zwykle bardziej nasilone objawy, a także wcześniejszy początek tych objawów.

Oznaki i objawy zaburzeń lękowych

Serce bije szybko, a oddech przyspiesza. Twoja klatka piersiowa może być napięta i możesz zacząć się pocić. Jeśli kiedykolwiek to czułeś, wiesz, że lęk jest tak samo stanem fizycznym, jak i psychicznym. Dzieje się tak, ponieważ istnieje bardzo silna biologiczna reakcja łańcuchowa, która zachodzi, gdy napotykamy stresujące wydarzenie lub zaczynamy martwić się potencjalnymi stresorami lub zagrożeniami w przyszłości. Inne objawy fizyczne obejmują bóle głowy i bezsenność. Objawy psychologiczne mogą obejmować uczucie niepokoju lub napięcia, uczucie strachu lub doświadczanie ruminacyjnych lub obsesyjnych myśli.

Niektóre z najczęstszych objawów zaburzeń lękowych obejmują:

Uczucie lęku
Przewidywanie najgorszego
Drażliwość
Drżenie lub drgawki
Częste oddawanie moczu lub biegunka
Nudności lub rozstrój żołądka

Kiedy należy zgłosić się na leczenie?

Kiedy objawy lęku i związane z nimi zachowania mają szkodliwy wpływ na samopoczucie i codzienne funkcjonowanie, ważne jest, aby uzyskać pomoc.

Negatywnie wpływa to również na zdolność do funkcjonowania w takich sytuacjach. Jeśli unikasz sytuacji, które wywołują u Ciebie lęk lub odczuwasz ogromny dyskomfort i nie możesz efektywnie funkcjonować, gdy znajdujesz się w takich sytuacjach, prawdopodobnie nadszedł dobry czas, aby poszukać leczenia.

Przyczyny i czynniki ryzyka zaburzeń lękowych

Naukowcy uważają, że różne czynniki mogą przyczyniać się do powstawania lęku. Im więcej czynników ryzyka ma dana osoba, tym większe prawdopodobieństwo, że rozwinie się u niej zaburzenie lękowe.

Historia rodzinna Posiadanie członka rodziny cierpiącego na lęk zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń lękowych. Chociaż może to sugerować przekazywanie genetyczne, Chand wyjaśnia, że “istnieje również możliwość uczenia się lękowych reakcji od członków rodziny cierpiących na lęk”.
Temperamenty zahamowania behawioralnego, negatywnego afektu i wrażliwości na lęk Zaczynając od niemowlęctwa, według Chanda, ludzie z temperamentem zahamowania behawioralnego mają wzmożone reakcje na nowe i różne sytuacje i bodźce. Tendencja ta może prowadzić do wycofywania się z nowych lub nieznanych sytuacji społecznych wraz z wiekiem. Negatywny afekt to tendencja do doświadczania negatywnych emocji, podczas gdy wrażliwość na lęk oznacza skłonność do przekonania, że objawy lęku są szkodliwe.
Traumatyczne wydarzenia Dzieci, które doświadczyły przemocy (fizycznej, emocjonalnej lub seksualnej) lub innych traumatycznych doświadczeń, są bardziej narażone na rozwój zaburzeń lękowych. Dorośli narażeni na traumatyczne doświadczenia mogą również rozwinąć przytłaczający lęk.
Stres może być związany z rozwojem lęku, niezależnie od tego, czy jest to poważny stresor, taki jak poważna choroba, czy ciągły stres spowodowany problemami w pracy, konfliktami finansowymi i rodzinnymi oraz przewlekłymi problemami zdrowotnymi. Problemy z tarczycą lub arytmia serca mogą wywoływać lub nasilać objawy lękowe.
Używanie, nadużywanie lub odstawienienarkotyków lub alkoholu może powodować niepokój.
Struktura mózgu Zmiany w obszarach, które regulują stres i lęk mogą przyczyniać się do tego zaburzenia.

“Bez wątpienia zaburzenia lękowe mają podłoże genetyczne”. “To raczej sprawia, że dana osoba jest podatna na rozwój zaburzeń lękowych, niż powoduje ich bezpośrednie dziedziczenie”. Czynniki środowiskowe współdziałają z predyspozycjami genetycznymi, aby wywołać początek zaburzeń lękowych. Badanie opublikowane w 2017 roku może dostarczyć wskazówek na temat tego, w jaki sposób zarówno geny, jak i środowisko łączą się, aby zakorzenić lęk.

Kiedy naukowcy pokazali dzieciom zdjęcia złych, szczęśliwych i neutralnych twarzy, odkryli, że niemowlęta niespokojnych matek dłużej odwracały wzrok od złych twarzy, co sugerowało, że niemowlęta miały tendencję do skupiania się bardziej na potencjalnych zagrożeniach.

Autorka badania, dr Koraly Perez-Edgar, profesor psychologii na Uniwersytecie Stanowym Pensylwanii w University Park, twierdzi, że skupienie się na zagrożeniu może być jednym ze sposobów, w jaki lęk zaczyna się utrzymywać.

Czytaj także: Czym jest choroba Alzheimera? Objawy, przyczyny, diagnoza, leczenie i zapobieganie

“Osoby, które zwracają uwagę na aspekty środowiska, które uważają za zagrażające, mogą potencjalnie stworzyć cykl, który wzmacnia uprzedzenia w kierunku zagrożenia, a także w kierunku poglądu, że środowisko jest zagrażające, co może następnie prowadzić do wycofania społecznego i lęku”.

“Może to nastąpić poprzez doświadczenia, w których niepokój lub strach staje się związany z określonym bodźcem lub stresującym lub traumatycznym wydarzeniem, poprzez uczenie się o czymś przerażającym oraz poprzez warunkowanie zastępcze”.

Warunkowanie zastępcze, ma miejsce, gdy obserwujesz, jak ktoś inny doświadcza stresującego i traumatycznego wydarzenia – takiego jak zatrucie pokarmowe lub ugryzienie przez psa – i postrzegasz pewne sytuacje jako niebezpieczne.

pexels photo 5700205 e1687376207193 - adaptogeny

Jak diagnozuje się lęk?

Podczas wizyty u lekarza możesz spodziewać się, że lekarz lub pielęgniarka zapyta Cię o objawy, przeprowadzi badanie fizykalne i zleci badania laboratoryjne w celu wykluczenia innych problemów zdrowotnych. Jeśli badania nie wykażą żadnych innych schorzeń, lekarz prawdopodobnie skieruje cię do psychiatry lub psychologa w celu postawienia diagnozy.

Specjalista ds. zdrowia psychicznego zidentyfikuje konkretny rodzaj zaburzeń lękowych, które powodują objawy. Zwróci również uwagę na wszelkie inne schorzenia psychiczne, których możesz doświadczać, w tym depresję.

Różne rodzaje zaburzeń lękowych

Czym jest agorafobia?

Agorafobia często współwystępuje z zespołem lęku napadowego – co oznacza, że ludzie często cierpią na oba schorzenia w tym samym czasie. Jest to intensywny strach przed niemożnością ucieczki z dowolnego miejsca, w którym się znajdujesz, gdybyś miał atak paniki lub zawstydzające doświadczenie, takie jak nietrzymanie moczu, i często może prowadzić do unikania wychodzenia z domu. Osoby cierpiące na agorafobię mogą obawiać się sytuacji, w których lęk ten może się nasilić i zazwyczaj nie czują się komfortowo lub bezpiecznie w publicznych, zatłoczonych miejscach.

Dowiedz się więcej o agorafobii

Jakie są inne zaburzenia związane z fobią?

Fobie są rodzajem zaburzeń lękowych. Fobia specyficzna to “nadmierny i uporczywy strach przed określonym przedmiotem, sytuacją lub działaniem, które generalnie nie jest szkodliwe”. Przykłady obejmują lęk przed lataniem, lęk wysokości, emetofobię (lęk przed wymiotami) i arachnofobię (lęk przed pająkami). Osoby cierpiące na fobie specyficzne często rozumieją, że ich strach może być irracjonalny, ale nadal doświadczają intensywnego niepokoju, a ich pragnienie unikania czynników wyzwalających może zakłócać ich codzienne czynności. Nawet samo myślenie o sytuacji lub rzeczy związanej z fobią może wywoływać niepokój.

Specyficzne fobie mogą rozwinąć się w dzieciństwie, ale mogą również pojawić się w okresie dojrzewania lub dorosłości, często z nagłym początkiem, a czasami są wynikiem traumatycznego wydarzenia lub doświadczenia.

Czym jest uogólnione zaburzenie lękowe (GAD)?

Uogólnione zaburzenie lękowe to stan, w którym obawy dotyczące szerokiego zakresu rzeczy przytłaczają Cię do tego stopnia, że codzienne czynności mogą być trudne do wykonania, a Ty martwisz się w ten sposób przez co najmniej sześć miesięcy. Możesz czuć się podenerwowany i mieć trudności ze skupieniem się na zadaniach. Może występować tendencja do obaw i oczekiwania najgorszego; niektórzy nazywają to myśleniem katastroficznym. Możesz wiedzieć, że twoje obawy są irracjonalne, ale nadal się martwisz.

Dowiedz się więcej o uogólnionym zaburzeniu lękowym

Czym jest zespół lęku napadowego?

Każdy prawdopodobnie doświadczył uczucia paniki lub czegoś podobnego przynajmniej raz w życiu: w samolocie z niepokojącymi turbulencjami, przed wygłoszeniem ważnej prezentacji lub po uświadomieniu sobie, że nacisnąłeś przycisk “Odpowiedz wszystkim”, kiedy naprawdę nie powinieneś był tego robić. Wszyscy znamy to sparaliżowane uczucie i wzmożone doznania fizyczne. Ale ataki paniki i zaburzenia paniki przybierają inny kształt. Ataki paniki mają wiele objawów fizycznych i zwykle osiągają szczyt około 10 minut i mogą trwać 30 lub więcej. Zaburzenie paniki diagnozuje się na podstawie nawracającej, nieoczekiwanej częstotliwości tych ataków, wraz z nieprzydatnymi zmianami w zachowaniu i/lub strachem przed ich wystąpieniem.

Czym jest zaburzenie lęku społecznego?

Wielu z nas może wiedzieć, jak to jest denerwować się przed imprezą, poznawaniem nowych ludzi lub wykonywaniem ważnej rozmowy telefonicznej. Osoby z zaburzeniami lęku społecznego mają bardzo intensywne wersje tych lęków – intensywne obawy przed byciem ocenianym przez innych, które wywołują silny niepokój i mogą powodować unikanie tego rodzaju sytuacji. W przypadku większości ludzi obawy przed sytuacjami społecznymi zwykle ustępują po stawieniu czoła zastraszającemu wydarzeniu. Jednak w przypadku zaburzeń lęku społecznego uczucia te są bardziej wszechobecne i zwykle utrzymują się przez co najmniej sześć miesięcy.

Czas trwania lęku

Możliwe jest radzenie sobie z lękiem za pomocą terapii lub leków, lub poprzez połączenie terapii i leków. Pomocne może być również ponowne zbadanie relacji z lękiem.

“możesz zacząć postrzegać swoje emocje jako zmienne doświadczenia, które zawsze podlegają wahaniom. Kiedy czujemy się przygnębieni, może się wydawać, że ten niepokój będzie trwał wiecznie, aż do momentu, gdy emocjonalnie się wypalimy. Ale zamiast tego emocje działają bardziej jak fala, czasami rosnąc i stając się bardziej intensywne. Nieuchronnie osiągną one plateau, opadając i ostatecznie mijając”.

Opcje leczenia i przyjmowania leków na lęk

Zaburzenia lękowe leczy się za pomocą leków i terapii. Możesz czuć się zakłopotany, mówiąc o tym, co czujesz i myślisz, ale mówienie o tym, zdaniem ekspertów, jest najlepszym sposobem leczenia.

Szczególna forma terapii ma największe poparcie w badaniach: terapia poznawczo-behawioralna, w skrócie CBT, która oferuje pacjentom strategie pomagające zmienić negatywne wzorce myślowe, które wzmocniły ich lęk.

Rodzaje leków najczęściej stosowanych w leczeniu depresji to leki, które działają również najlepiej w przypadku zaburzeń lękowych. Stosowane są również leki przeciwlękowe.

Jakie są najczęstsze rodzaje leczenia lęku?

Nie ma jednego uniwersalnego podejścia do leczenia lęku, ale najczęstsze metody to połączenie leków i psychoterapii (terapii rozmową).

Opcje leczenia farmakologicznego

Istnieją dziesiątki leków, które można przepisać w celu leczenia lęku. Ponieważ każda osoba reaguje na leki inaczej, nie ma jednego leku, który działałby idealnie dla wszystkich. Być może będziesz musiał współpracować z psychiatrą, aby znaleźć lek lub kombinację leków, która będzie dla ciebie najbardziej korzystna. Leki stosowane w leczeniu lęku przez długi czas to leki przeciwdepresyjne, które wpływają na serotoninę, noradrenalinę i inne neuroprzekaźniki w mózgu.

Jakie są techniki łagodzenia lęku?

Oprócz leków i terapii, pomocne mogą być ćwiczenia fizyczne. “Stwierdzono, że ćwiczenia aerobowe poprawiają nastrój i lęk poprzez uwalnianie endorfin i neuroprzekaźników, takich jak dopamina i serotonina”, dodając, że “regularne umiarkowane ćwiczenia pomagają również w zasypianiu, co z kolei ma korzystny wpływ na lęk”.

Badania sugerują, że joga, medytacja i akupunktura mogą również zmniejszać objawy lękowe poprzez redukcję stresu. Anegdotyczne dowody, zauważa Chand, wskazują, że masaż może być pomocny w poprawie ogólnego samopoczucia.

Potrzeba więcej dowodów naukowych na poparcie leczenia zaburzeń lękowych za pomocą aromaterapii i eterycznych olejków roślinnych, takich jak lawenda, ale niektórzy ludzie uważają, że mają one działanie uspokajające.

Czytaj także: Adaptogeny - przegląd najlepszych adaptogenów na stres, energię, nastrój i nie tylko

Zapobieganie stanom lękowym

Nie ma sposobu, aby dowiedzieć się, kiedy lub czy u kogoś rozwinie się zaburzenie lękowe. Ale jeśli masz skłonność do niepokoju, możesz podjąć pewne kroki, które pomogą utrzymać go w ryzach. Szukaj leczenia wcześnie, ponieważ lęk może być trudniejszy do wyleczenia, im dłużej czekasz. Utrzymywanie aktywności fizycznej i regularne ćwiczenia są ważne, podobnie jak unikanie narkotyków i alkoholu, które mogą zmniejszyć niepokój w krótkim okresie, ale ogólnie go zwiększyć, oraz ograniczenie spożycia kofeiny.

Oto kilka ważnych sposobów zapobiegania rozwojowi zaburzeń lękowych:

Zbudowanie repertuaru strategii radzenia sobie ze stresem, takich jak: dzielenie zadań na możliwe do wykonania etapy, planowanie i harmonogramowanie zadań i działań w elastyczny sposób oraz delegowanie i dzielenie się obowiązkami zamiast brania wszystkiego na siebie. Rutynowo włączaj do swojego życia medytację i praktyki relaksacyjne, aby utrzymać stres na dystans.
Dobre relacje i system wsparcia społecznego działają jak siła ochronna. Rozwijaj umiejętności interpersonalne i komunikacyjne, aby zmniejszyć stres związany z interakcjami społecznymi, które czasami mogą stanowić wyzwanie.
Stwórz zdrowy styl życia z dobrą higieną snu, zdrowym odżywianiem, regularnymi ćwiczeniami i dbaniem o siebie.
Rozwijaj umiejętności radzenia sobie ze stresem ukierunkowane na stawianie czoła problemom, a nie ich unikanie. Stwierdzono, że stosowanie umiejętności radzenia sobie z rozwiązywaniem problemów jest pomocne w zmniejszaniu stresu i niepokoju.
Bardziej optymistyczną perspektywę można osiągnąć świadomie, rozpoznając wypaczone negatywne myślenie i ustanawiając bardziej zrównoważoną perspektywę. Im wcześniej zostanie to zrobione, tym bardziej prawdopodobne jest, że pomoże to w zapobieganiu zaburzeniom lękowym.

Dobra edukacja w zakresie zdrowia psychicznego jest również niezbędna. “Chociaż można podjąć kilka kroków w celu zapobiegania problemom ze zdrowiem psychicznym, ludzie często czują się bezradni, gdy nie są uzbrojeni w informacje. Edukacja w zakresie zdrowia psychicznego toruje drogę do społeczeństwa, które jest zdrowsze psychicznie. Wczesna edukacja w zakresie zdrowia psychicznego rozpoczynająca się w szkołach byłaby idealna” – inicjacja takich programów przyniosła pozytywne rezultaty.

Czy moja dieta może wpływać na niepokój?

Zmiany w diecie nie zastąpią leczenia, ale to, co jesz, może mieć wpływ na poziom lęku.

Uważa się, że pokarmy bogate w węglowodany złożone, takie jak produkty pełnoziarniste, zwiększają poziom serotoniny w mózgu. Staraj się również nie pomijać posiłków. Może to wpłynąć na poziom cukru we krwi w ciągu dnia, co z kolei może zaostrzyć podstawowy niepokój.

Ogranicz lub unikaj kofeiny i alkoholu, ponieważ mogą one nasilać uczucie niepokoju.

Powikłania długotrwałego niepokoju

Zaburzenia lękowe mogą negatywnie wpływać zarówno na zdrowie fizyczne, jak i psychiczne, powodując nowe obawy lub zaostrzając istniejące. Jak wspomniano powyżej, lęk może prowadzić do depresji. Może również pogarszać bezsenność, problemy trawienne, bóle głowy i przewlekły ból. Emocjonalne żniwo nadmiernego zamartwiania się i strachu może przyczyniać się do nadużywania substancji psychoaktywnych, rosnącej izolacji społecznej i problemów z funkcjonowaniem w pracy. Innym powikłaniem silnego lęku są myśli samobójcze.

Nieleczony lęk jest również powiązany z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi, przewlekłymi zaburzeniami oddechowymi i chorobami serca. Lęk może utrudniać leczenie tych schorzeń, pogarszając tym samym wyniki leczenia.

Badania i statystyki: Ile osób cierpi na zaburzenia lękowe i kiedy zaczynają się objawy?

Wiele osób po raz pierwszy rozwija objawy zaburzeń lękowych w dzieciństwie. Niektóre zaburzenia lękowe, takie jak określone fobie i zaburzenia lęku społecznego, częściej rozwijają się w dzieciństwie lub w wieku nastoletnim, podczas gdy inne, takie jak uogólnione zaburzenie lękowe, częściej rozpoczynają się w młodym wieku dorosłym.

Szacuje się, że 3,6% światowej populacji cierpi na zaburzenia lękowe.

Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego podaje wyższe wskaźniki, zauważając, że każdego roku 19 procent dorosłych Amerykanów cierpi na zaburzenia lękowe.

W przeglądzie 48 badań opublikowanych w 2016 r. zauważono, że lęk był bardziej rozpowszechniony u kobiet, osób poniżej 35 roku życia oraz osób mieszkających w Ameryce Północnej lub krajach Europy Zachodniej.

Przegląd wykazał również, że osoby z przewlekłymi schorzeniami częściej doświadczały lęku. Według przeglądu, prawie 11 procent osób z chorobami serca w krajach zachodnich zgłosiło występowanie uogólnionych zaburzeń lękowych (GAD). Ponadto 32 procent osób ze stwardnieniem rozsianym cierpiało na pewnego rodzaju zaburzenia lękowe.

Czy zaburzenia lękowe występują częściej u kobiet?

Kobiety są ponad dwukrotnie bardziej narażone na zdiagnozowanie zaburzeń lękowych niż mężczyźni. Nie jest jasne, dlaczego tak się dzieje, ale naukowcy wysnuli teorię, że może to wynikać z połączenia czynników społecznych i biologicznych. Naukowcy wciąż badają złożoną rolę, jaką płeć odgrywa w chemii mózgu, ale niektóre badania sugerują, że u kobiet ciało migdałowate, które jest częścią mózgu odpowiedzialną za przetwarzanie potencjalnych zagrożeń, może być bardziej wrażliwe na negatywne bodźce i może dłużej przechowywać pamięć o nich.

Inne badania sugerują, że hormon progesteron może działać jako czynnik wyzwalający tę reakcję ciała migdałowatego.

Niektórzy uważają jednak, że natura ma mniejszy wpływ niż wychowanie. Zgodnie z tą teorią, kobiety są zwykle socjalizowane w sposób, który daje im pozwolenie na otwartą dyskusję o emocjach. Kobiety mogą więc czuć się bardziej komfortowo przyznając się do uczuć niż mężczyźni, którzy są zwykle socjalizowani, aby zachować swoje uczucia dla siebie. Dlatego też u kobiet częściej niż u mężczyzn diagnozuje się zaburzenia lękowe.

Inne badania sugerują, że pewną rolę mogą odgrywać struktury społeczne, które przyczyniają się do nierówności, takie jak niższe płace. W badaniu opublikowanym w 2016 r. epidemiolodzy dokonali przeglądu danych dotyczących wynagrodzeń i zaburzeń nastroju i zauważyli, że gdy wynagrodzenie kobiety wzrosło wyżej niż mężczyzny, zmniejszyło się prawdopodobieństwo wystąpienia u niej uogólnionych zaburzeń lękowych lub dużej depresji.

To, co wiadomo na pewno, mówi Beth Salcedo, MD, były prezes zarządu Amerykańskiego Stowarzyszenia Lęku i Depresji (ADAA), “to to, że częściej niż nie, kobiety zdecydowanie doświadczają wzrostu lęku przed miesiączką, w okresie okołomenopauzalnym i po urodzeniu dziecka”.

Jak częste są zaburzenia lękowe u dzieci i nastolatków?

Dzieci i nastolatki często doświadczają niepokojących uczuć i zmartwień, ale kiedy to przerażenie staje się tak przytłaczające lub uporczywe, że zakłóca codzienne funkcjonowanie, mogą mieć zaburzenia lękowe. Zaburzenia lękowe są najczęstszym problemem zdrowia psychicznego w dzieciństwie, dotykającym nawet 1 na 10 dzieci i nastolatków.

Uogólnione zaburzenia lękowe u dzieci i nastolatków mogą objawiać się nadmiernym zamartwianiem się wynikami w szkole lub sporcie, lub katastrofalnymi wydarzeniami, takimi jak klęski żywiołowe. Jednak dzieci, w przeciwieństwie do dorosłych, mogą nie rozumieć, że ich niepokój jest bardziej ekstremalny niż dana sytuacja zazwyczaj uzasadnia.

Oprócz określonych rodzajów zaburzeń lękowych wspomnianych powyżej, zaburzenie lękowe separacyjne może dotyczyć dzieci. Podczas gdy małe dzieci często doświadczają lęku separacyjnego, gdy nie znajdują się w tym samym pomieszczeniu co ich rodzice, starsze dzieci, które odczuwają silny lęk, gdy są oddzielone od swoich opiekunów, mogą mieć zaburzenie lękowe separacyjne. Zaburzenie to dotyka 4 procent dzieci i najczęściej występuje u dzieci w wieku od siedmiu do dziewięciu lat.

Zaburzenia lękowe a czarnoskórzy i azjatyccy Amerykanie

Dane sugerują, że zaburzenia lękowe mogą być niedodiagnozowane u czarnoskórych pacjentów. W badaniu opublikowanym w 2019 r. zbadano różnicę między częstością występowania zgłaszanych objawów lękowych a wskaźnikami diagnozy. Naukowcy odkryli, że rdzenni Amerykanie, biali i Latynosi byli bardziej narażeni na otrzymanie diagnozy zaburzeń lękowych niż czarnoskórzy respondenci.

W przypadku czarnoskórych Amerykanów bariery w opiece nad stanami zdrowia psychicznego obejmują różnice społeczno-ekonomiczne, piętno w społeczności i uprzedzenia ze strony świadczeniodawców. Amerykanie pochodzenia azjatyckiego i wyspiarze Pacyfiku mają najniższy wskaźnik szukania pomocy spośród wszystkich grup rasowych lub etnicznych w Stanach Zjednoczonych – nieco ponad 23 procent dorosłych korzysta z leczenia zdrowia psychicznego. Bariery językowe, piętno kulturowe związane ze zdrowiem psychicznym, stereotyp “modelowej mniejszości” i brak ubezpieczenia mogą przyczyniać się do opóźnień w leczeniu i dysproporcji w populacjach AAPI.

Depresja i jej związek z lękiem

Depresja i lęk to różne zaburzenia, ale bardzo często zdarza się, że osoba z zaburzeniami lękowymi cierpi również na depresję.

Około połowa wszystkich osób, u których zdiagnozowano depresję, cierpi również na zaburzenia lękowe.

Lęk może wywoływać depresję lub depresja może wywoływać lęk. Naukowcy twierdzą, że zaburzenia lękowe mogą być predyktorem poważnego epizodu depresyjnego, a osoby cierpiące zarówno na lęk, jak i depresję mają tendencję do bardziej nasilonych objawów i wcześniejszego wystąpienia objawów obu zaburzeń.

W dużym badaniu opublikowanym w 2015 roku, w którym obserwowano uczestników przez prawie 20 lat, naukowcy potwierdzili, że występowanie silnego lęku lub kilku zaburzeń lękowych jest powiązane z nawracającymi epizodami depresyjnymi.

Jeśli cierpisz zarówno na lęk, jak i depresję, możesz doświadczać następujących objawów:

Problemy ze snem
Spadek energii i zwiększone zmęczenie
Trudności z koncentracją
Rozmyślanie
Niepokój
Zmartwienie

Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne i lęk

Chociaż zaburzenie obsesyjno-kompulsywne nie jest już oficjalnie klasyfikowane przez Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne jako zaburzenie lękowe, ma ono wiele cech wspólnych z powszechnymi zaburzeniami lękowymi, takimi jak uogólnione zaburzenie lękowe. W obu stanach możesz wiedzieć, że twoje myśli są irracjonalne, ale czujesz, że nie możesz przestać o nich myśleć. Często, ale nie zawsze, myśli te mogą dotyczyć czystości, seksu, religii lub strachu przed wyrządzeniem krzywdy.

W przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych możesz również myśleć, że musisz wykonać pewne czynności, aby złagodzić niepokój lub zapobiec wystąpieniu czegoś złego. Na przykład, możesz nie być w stanie wyjść z domu bez zamknięcia wszystkich drzwi i sprawdzenia wszystkich urządzeń – wiele razy. Przymus wykonywania tych czynności może utrudniać przetrwanie dnia.

Dowiedz się więcej o zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych

Nasze ulubione zasoby

Wiele organizacji i stron internetowych oferuje pomoc i bogactwo informacji wspierających osoby z zaburzeniami lękowymi. Dostępna jest również pomoc osobista, w tym gdzie i jak można znaleźć terapeutę. Zasoby te mogą sprawić, że radzenie sobie z lękiem będzie znacznie mniej przytłaczające.

Zaufane organizacje udzielające podstawowych informacji na temat lęku

Narodowy Sojusz na rzecz Chorób Psychicznych (NAMI)

Ta założona w 1979 roku organizacja podnosi świadomość i oferuje wsparcie oraz edukację w zakresie zaburzeń zdrowia psychicznego, takich jak lęk, a także dostarcza informacji na temat radzenia sobie z tymi zaburzeniami. Możesz uzyskać dostęp do bezpłatnego wsparcia kryzysowego za pośrednictwem NAMI HelpLine i znaleźć pomoc za pośrednictwem internetowych grup dyskusyjnych, które zawierają wątki poświęcone różnym aspektom lęku.

Amerykańskie Stowarzyszenie Lęku i Depresji (ADAA)

Za pośrednictwem tej organizacji można znaleźć bezpłatne internetowe grupy wsparcia, podcasty, filmy wideo, czaty na Twitterze i nagrane seminaria internetowe poświęcone tematyce lęku.

Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (APA)

Ta szanowana organizacja psychiatrów zapewnia informacje dla pacjentów i bliskich, którzy szukają wskazówek na temat życia z lękiem. Za pośrednictwem strony można również wyszukać psychiatrę.

Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego (NIMH)

Na stronie internetowej federalnego instytutu badań i edukacji w zakresie zdrowia psychicznego można znaleźć aktualne statystyki i inne informacje na temat lęku i innych zaburzeń psychicznych. Witryna może również pomóc w znalezieniu trwających badań, w których można wziąć udział.

Strony, dzięki którym poczujesz, że nie jesteś jedyny

Ludzie kolorowi i projekt fotograficzny dotyczący chorób psychicznych

Uruchomiona w 2014 roku przez latynoską feministyczną działaczkę na rzecz zdrowia psychicznego Dior Vargas w odpowiedzi na brak nie-białych medialnych przedstawień chorób psychicznych, jest to żywa internetowa galeria autoportretów poświęcona wykorzenianiu wstydu, piętna i stereotypów. Osoby żyjące z depresją, stanami lękowymi i innymi schorzeniami przesyłają zdjęcia, na których trzymają znaki opisujące ich chorobę. To podnoszące na duchu, poruszające i zabawne.

The Mighty

The Mighty ma 2 miliony zarejestrowanych użytkowników publikujących historie, filmy, eseje i nie tylko, starając się dzielić surowymi i szczerymi relacjami z tego, jak to jest zmagać się z lękiem, depresją i innymi kwestiami zdrowotnymi. Od czasu do czasu wypowiadają się również pracownicy służby zdrowia, aby zmniejszyć stygmatyzację i okazać wsparcie. Ponadto witryna oferuje społeczności podobne do Facebooka, które koncentrują się na ponad 6000 tematów, od trzymania się samoopieki po życie z rzadką chorobą.

Najlepsze książki o życiu i radzeniu sobie z lękiem

Mój wiek niepokoju, autor: Scott Stossel

W tej książce Stossel, redaktor The Atlantic, opiera się na swoich osobistych doświadczeniach z lękiem, jednocześnie zagłębiając się w historię, filozofię i naukę, aby kronikować sposoby, w jakie próbowaliśmy poradzić sobie z tym stanem.

On Edge: A Journey Through Anxiety, autorstwa Andrei Petersen

Dziennikarka zajmująca się nauką i zdrowiem, Petersen sama doświadczyła lęku i zagłębia się w powody, dla których ma on większy wpływ na kobiety niż na mężczyzn, przeprowadza wywiady z ekspertami w tej dziedzinie oraz analizuje bieżące badania i metody leczenia wraz z własną historią rodzinną.

Monkey Mind: A Memoir of Anxiety, autorstwa Daniela Smitha

Autor i dziennikarz, Smith wykorzystuje poczucie humoru, aby poradzić sobie ze swoim małpim umysłem – buddyjskim terminem opisującym często niespokojny, zagracony stan umysłu – w tym bardzo zabawnym, bestsellerowym pamiętniku New York Timesa.

First, We Make the Beast Beautiful: A New Journey Through Anxiety, autorstwa Sarah Wilson

Wilson, australijska dziennikarka, nie jest obca bestii, jaką jest lęk. W tej książce, która jest mieszanką wspomnień, dziennikarstwa i samopomocy, z praktycznymi i współczującymi radami dotyczącymi pokonania tej bestii, przeprowadza wywiady z wieloma autorytetami (w tym z prawdziwym, dosłownym, szczerym do Boga Dalajlamą) z całego świata.

Najbardziej bezstresowe wyszukiwanie terapii online

Zencare

Estetyka tej witryny sprawia, że to doświadczenie online jest tak uspokajające, jak sugeruje jego nazwa. Dzięki Zencare możesz przeglądać filmy terapeutów, a następnie umówić się na bezpłatną 10-minutową rozmowę telefoniczną z nimi za pośrednictwem strony, aby sprawdzić, czy dobrze pasujesz. (Dostawcy są weryfikowani, aby upewnić się, że są licencjonowani przez stan, w którym pracują i certyfikowani przez American Board of Psychiatry and Neurology). Możesz również znaleźć informacje na temat różnych grup terapeutycznych, w tym dla osób, które przeżyły wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie i osób wychodzących z uzależnienia, w Twojej okolicy.

Ulubiony (kojąco mądry) podcast

Sounds True

Multimedialna firma wydawnicza Sounds True, która rozpoczęła działalność w 1985 roku jako program radiowy, ma na celu inspirowanie duchowego zrozumienia i transformacji. Podczas gdy darmowy podcast oferowany przez zespół Sounds True nie zajmuje się lękiem i innymi zaburzeniami nastroju, wywiady z różnymi autorami, myślicielami, terapeutami i naukowcami są współczującymi, przemyślanymi towarzyszami dla każdego, kto zmaga się z tym, co to znaczy być człowiekiem i jako takie, niedoskonałe.

Oceń nasze treści

Your page rank:

Najczęstsze pytania i odpowiedzi